معیار طبقه‌بندی هتل‌ها در اروپا

ستاره‌ها چه می‌گویند

معیار طبقه‌بندی هتل‌ها در اروپا

نخستین پرسشی که در مورد یک هتل به ذهن می‌رسد و با دانستن آن کامل‌ترین و کوتاه‌ترین

پاسخ را در مورد امکانات و شرایط هتل دریافت می‌کنیم، پرسش در مورد تعداد ستاره‌های هتل

یا به اصطلاح چند ستاره بودن آن است.

در واقع همه ما می‌دانیم که هر چه یک هتل ستاره‌های بیش‌تری داشته باشد، شرایط رفاهی مطلوب‌تر و همچنین قیمت گران‌تری دارد. اگرچه این سیستم تقسیم‌بندی و ستاره‌دهی به هتل‌ها همواره مورد اعتراض برخی از منتقدین بوده است اما هنوز هم به عنوان پذیرفته‌ترین طبقه‌بندی مراکز اقامتی در سراسر جهان کاربرد دارد. 
البته این نوع تقسیم‌بندی بر اساس تعداد ستاره‌ها را در بسیاری از مراکز تفریحی خدماتی و حتی رستوران‌ها شاهد هستیم.

برای نمونه یکی از بالاترین درجات رستوران‌ها در اروپا دریافت عنوان سه ستاره میشلین است، ولی در مجموع  در سراسر دنیا وقتی صحبت از ستاره‌ها می‌شود تمام توجه‌ها به هتل‌ها و مراکز اقامتی معطوف می‌شود.

 نمونه ظرف غذا در یک رستوران دارای رتبه میشلین

بدیهی‌ترین نکته در مورد کسب هر ستاره برای هتل‌ها، داشتن امتیازات و امکانات مناسب و کافی است. در این میان حتی در شرایط برابر نوع امکانات ارایه‌شده و میزان نوآوری و تکنولوژی به کار رفته در آن نیز می‌تواند در رتبه‌بندی هتل‌ها نقشی به سزا داشته باشد و این موضوع بسیار مهم است که نوع هتل خود را بر اساس نیاز و نوع سفر خود انتخاب کنید.
قطعا انگیزه، هزینه و هدفی که از سفر به منظور استراحت و تمدد اعصاب صورت می‌گیرد با سفرهای تجاری و کاری متفاوت بوده و امکاناتی که مورد نیاز هر گروه از مسافران نیز قرار دارد، یکسان نیست. 
نوع سرویس‌دهی به میهمانان، میزان حرفه‌ای بودن کارکنان هتل، محل قرارگیری هتل در شهر، امکانات ورزشی– تفریحی جانبی، نوع و تعداد رستوران و کافی‌شاپ‌های موجود، وسایل به کار رفته در اتاق‌ها و لابی هتل، امکانات ارتباطی و خدمات جانبی هر یک در کسب تعداد بیش‌تر ستاره‌های هتل تاثیرگذار هستند. 
گفتنی است که اگرچه رایج‌ترین نوع تقسیم‌بندی هتل‌ها در دنیا بر اساس تعداد ستاره‌ها است ولی انواع دیگری از تقسیم‌بندی نیز در سطح جهان برای طبقه‌بندی هتل‌ها به کار می‌رود که برخی از آن‌ها به این شرح هستند:
تقسیم‌بندی از A تا F یا استفاده از واژه‌های

دولوکس‌‌(Deluxe)– مجلل‌( Luxury)‌– درجه یک‌(First Class)‌- ممتاز‌(Superior)‌- ویژه گردشگری‌(Tourist Class)‌– استاندارد‌(Standard) و اقتصادی .(Budget Class/ Economy)‌

این تنوع در روش‌های تقسیم‌بندی گاه می‌تواند موجب سردرگمی گردشگران و مسافران گردد به همین دلیل در بسیاری از کشورهای دنیا مانند بلژیک، دانمارک، یونان، ایتالیا، مالت، هلند، پرتغال، اسپانیا، مجارستان و آلمان تنها از یک روش استاندارد مبتنی بر تعداد ستاره استفاده می‌گردد. این نوع تقسیم‌بندی برای اولین بار در سال 1979 در کشور سوییس ابداع گردید و پس از آن کشورهای آلمان و اتریش از آن استفاده نمودند. 
بر اساس این استاندارد که به استاندارد آلمانی معروف است، هتل گردشگری،  یک ستاره-  هتل استاندارد، دو ستاره– مجموعه هتل‌های اقامتی رفاهی، سه‌ستاره – هتل‌های درجه یک، چهار ستاره و هتل‌های لوکس پنج ستاره دارند. این روش یکسان استانداردسازی هتل‌ها به صورت قانون متمرکز و یکپارچه برای اولین بار در سال 1996 در کشور آلمان به اجرا در آمد و نتایج حاصل شده نشان از موفقیت بسیار زیاد این سیستم دارد و آمارهای اخذشده نشان از رضایت بیش از80 درصدی مسافران و میهمانان هتل‌ها داشت که این موضوع سبب شد در بسیاری از کشورهای دیگر اروپایی این قانون به کار گرفته شود. در حال حاضر در اروپا اتحادیه هتل‌های اروپایی یاHOTREC  مسئول نظارت بر این استانداردهای وضع شده در بیش از 24 کشور اروپایی است. 
بر اساس استاندارد رایج در اروپا و سیستم استاندارد آلمانی هر هتل با داشتن امکاناتی که در زیر به آن اشاره خواهیم کرد و پس از گرفتن تاییدیه از اتحادیه HOTREC می‌تواند تعداد ستاره‌های دریافت شده را به عنوان درجه‌بندی هتل خود اعلام کند.

هتل‌های یک ستاره: 
• این هتل‌ها با نام هتل‌های گردشگری یا Tourist Hotel شناخته می‌شوند. 
• تمامی اتاق‌ها باید مجهز به سرویس بهداشتی و حمام باشند. 
• کلیه اتاق‌ها می‌بایست به صورت روزانه نظافت شوند.
• کلیه اتاق‌ها باید مجهز به تلویزیون رنگی و کنترل از راه دور باشند.
• در همه اتاق‌ها باید میز و صندلی وجود داشته باشد.
• در حمام‌های هر اتاق باید به صورت روزانه صابون و شامپو قرار داده شود.
• هتل باید مجهز به بخش پذیرش باشد. 
• هتل می‌باید مجهز به دستگاه دورنگار بوده و امکان استفاده از آن در پذیرش وجود داشته باشد.
• امکان استفاده از تلفن عمومی در هتل برای مسافران مهیا باشد.
• هتل موظف به ارایه صبحانه به مسافران از ساعات اولیه صبح تا ساعاتی پیش ظهر است.
• هتل می‌بایست مجهز به پایانه‌های خدمات بانکی برای پرداخت الکترونیک باشد.

هتل‌های یک ستاره ممتاز Superior Tourist:«
هتل‌های یک ستاره ممتاز معمولا دارای امکاناتی بیش‌تر از هتل‌های یک ستاره هستند ولی این امکانات به اندازه‌ای نیست که بتواند برای آن‌ها ستاره‌ای دیگر به ارمغان بیاورد. برای نمونه در هتل‌های یک ستاره ممتاز ممکن است، سرویس حمام و دستشویی مشابه هتل‌های یک ستاره باشد ولی در ساخت آن‌ها از مصالح و مواد مرغوب‌تری استفاده شود.

هتل‌های دو ستاره یا Standard: 
زمانی یک هتل می‌تواند دو ستاره محسوب شود که دارای این امکانات باشد:
• کلیه امکانات ذکر شده در هتل‌های یک ستاره. 
• ارایه صبحانه در رستوران هتل با تنوع غذایی. 
• نصب چراغ مطالعه در کنار تخت‌خواب‌ها. 
• ارایه صابون، ژل شست‌وشوی بدن و شامپو. 
• ارایه سه عدد حوله برای هر مسافر. 
• تعبیه کمد و قفسه لباس در اتاق‌ها. 
• ارایه سایر وسایل بهداشتی مانند مسواک، خمیردندان و وسایل اصلاح. 
• پذیرش کارت‌های اعتباری.

هتل‌های دوستاره ممتاز یا Superior Standard :
این هتل‌ها حد فاصل میان هتل‌های دو و سه ستاره هستند و عموما از نظر وسعت و تعداد اتاق از هتل‌های سه ستاره کوچک‌تر هستند. در این هتل‌ها امکاناتی بیش‌تر از هتل‌های دو ستاره معمولی به مسافران ارایه می‌شود. 

هتل‌های سه ستاره یا Comfort :
• دارا بودن کلیه امکانات هتل‌های دو ستاره. 
• پذیرش هتل‌های سه ستاره باید حداقل چهارده ساعت در طول روز فعالیت کرده و به صورت بیست و چهار ساعته نیز پاسخگوی تلفنی مسافران باشد. 
• پذیرش این هتل‌ها باید مجهز به مبلمان مناسب باشد و علاوه بر آن خدمات حمل بار و سرویس جامه‌دان نیز به مسافران ارایه شود. 
• در کلیه اتاق‌ها برای مسافران نوشیدنی و تنقلات فراهم باشد.
• کلیه اتاق‌ها باید مجهز به تلفن باشند.
• امکان دسترسی به اینترنت باید در اتاق‌ها یا سالن هتل برای مسافران مهیا باشد.
• حمام اتاق‌ها باید مجهز به وسیله گرمایش مناسب، سشوار و دستمال توالت باشد.
• اتاق‌ها باید دارای یک آیینه تمام قد و همچنین محل مخصوص قرار دادن چمدان باشد.
• در اتاق‌ها باید بسته لوازم خیاطی و واکس کفش قرار گرفته و هتل می‌باید سرویس‌های خشکشویی و آشپزخانه داشته باشد.
• هتل موظف است در صورت درخواست مسافران، پتو و بالش اضافه به صورت رایگان به هر نفر ارایه دهد. 
• هتل می‌بایست بخشی سیستماتیک مربوط به رسیدگی به شکایات و اعتراض‌های مسافران داشته باشد. 
هتل‌های سه ستاره ممتاز یا Superior Comfort:
این هتل‌ها حد فاصل هتل‌های سه و چهار ستاره هستند.

هتل‌های چهار ستاره یا First Class:
• دارا بودن کلیه امکانات هتل‌های سه ستاره. 
• پذیرش هتل‌های چهار ستاره باید حداقل هجده ساعت در طول روز فعالیت کرده و به صورت بیست و چهار ساعته نیز پاسخگوی تلفنی مسافران باشد. 
• دارا بودن لابی به همراه سرویس کافی‌شاپ.
• ارایه صبحانه در رستوران هتل و یا اتاق مسافران به درخواست آن‌ها. 
• ارایه روم‌سرویس بیست و چهار ساعته.
• اتاق‌ها باید دارای مبل و میز مخصوص آن باشند.
• ارایه وسایل نظافتی آرایشی مانند کلاه حمام، سوهان ناخن، زیرانداز حوله برای دم در حمام و وجود آیینه بزرگ در داخل حمام  در کلیه اتاق‌ها.
• ارایه امکانات دسترسی به اینترنت در داخل اتاق‌ها.
• دارا بودن رستوران مجهز و کامل.

هتل‌های چهار ستاره ممتاز یا First Class Superior: 
این هتل‌ها درجه لوکس بودن بیش‌تری نسبت به هتل‌های چهار ستاره داشته و امکانات و خدمات ارایه شده در آن‌ها از سطح بالاتری برخوردار است.

هتل‌های پنج ستاره یا Luxury:
• دارا بودن کلیه امکانات هتل‌های چهار ستاره. 
• دارا بودن پذیرش بیست و چهار ساعته با حداقل دو شیفت کارمند.
• دارا بودن دربان و مامور پارکینگ.
• دارا بودن پادو و آسانسورچی. 
• داشتن لابی مجلل با تعداد زیادی مبل و ارایه خدمات کافی‌شاپ در آن. 
• خوش آمدگویی به هر یک از میهمانان با اهدای گل. 
• ارایه خدمات روم‌سرویس و رستوران بیست و چهار ساعته. 
• ارایه سرویس اینترنت و کامپیوتر در داخل اتاق‌ها.
• ارایه گاو صندوق و جعبه‌های امنیتی داخل اتاق‌ها. 
• ارایه خدمات حرفه‌ای میهمانداری. 

هتل‌های پنج ستاره ممتاز یا Superior Luxury :
تفاوت این هتل‌ها با هتل‌های پنج ستاره معمولی عموما شامل خدمات خاص به میهمانان بین‌المللی و لوکس‌تر بودن سرویس‌های ارایه شده است.

هتل‌های شش و هفت‌ستاره
استاندارد امتیازدهی به هتل‌ها حداکثر دارای پنج ستاره است ولی در دهه‌های اخیر و با تبدیل شدن گردشگری به یک صنعت درآمدزای بین‌المللی، در بسیاری از مناطق جهان هتل‌هایی ساخته شد که سطح استاندارد آن‌ها بسیار بالاتر از هتل‌های پنج ستاره و پنج ستاره ممتاز است. رویکرد سنتی تقسیم‌بندی با پنج ستاره نیازمند یک بازنگری کلی و انعطاف‌پذیری بیش‌تر است. امروزه سطح امکانات برخی از هتل‌ها به اندازه‌ای بالاست که به هتل‌های شش ستاره یا هفت ستاره مشهور شده‌اند که البته تنها هتلی که در سراسر دنیا به عنوان هتل هفت ستاره شناخته شده، هتل برج‌العربی دبی در کشور امارات است که سطح جدید از خدمات‌دهی و امکانات رفاهی موجود در یک مرکز اقامتی را ارایه کرده  است.